Hoe een trailrunning vakantie je prestaties een boost kan geven
In het hart van de Alpen scherpt onze Britse Runner's World-collega Joe Mackie zijn trailtechniek aan én proeft hij het beste dat de UTMB te bieden heeft. Een zomerverhaal in vijf delen. Vandaag deel 1, morgen het vervolg.

Een ontspannen lunch van gnocchi met blauwe kaas en peer, weggespoeld met een frisse witte wijn op het terras van Chalet Val Ferret, staat niet op het menu van de geharde ultralopers die zich wagen aan de iconische Ultra Trail du Mont Blanc. Jammer voor hen, want het is misschien wel het lekkerste dat ik ooit heb gegeten.
Ik wil de chef niet tekortdoen, maar de smaken zijn ongetwijfeld extra intens door de setting: een zonovergoten terras met weids uitzicht op het Mont Blanc-massief. En natuurlijk door de uren die daaraan voorafgingen – uren van wat onze gids Stian Hagen vol vertrouwen (en in mijn geval terecht) aankondigde als de mooiste trailrun-ervaring van ons leven.
Voor de lopers die de beruchte en meedogenloze UTMB aangaan, ligt onze lunchplek net voorbij het 100 kilometerpunt. Zij passeren hier voordat ze de klim maken naar de checkpoint Arnouvaz, net iets boven ons. Daar draait het menu niet om vers gemaakte gnocchi, maar om NAAK-sportvoeding. Veel deelnemers zullen hier vechtend tegen de tijd aankomen, op zoek naar het checkpoint vóór de cut-off van zaterdagmiddag 18:15 uur – op dat moment hebben ze er al zo’n 24 uur en 6000 hoogtemeters op zitten sinds hun start op vrijdagmiddag in Chamonix. En dan wacht er nog 76 kilometer én een tweede nacht in de bergen.
Ik ben niet jaloers. Voor onze groep, die het allemaal iets rustiger aanpakt, markeert deze plek het einde van onze eerste dag tijdens de Arc’teryx Alpine Academy: de Best of Tour du Mont Blanc trailrunning clinic. We hebben ongeveer 15 kilometer gelopen, met bijna 1000 meter stijging – en op dit moment kan ik me nauwelijks voorstellen dat het nog beter wordt.

Aan de warme glimlachen en het ontspannen geklets aan tafel zou je denken dat we elkaar al jaren kennen, maar onze groep ontmoette elkaar pas gisteren voor het eerst, tijdens de briefing voorafgaand aan de clinic in het Parc Couttet in Chamonix. In dat park had Arc’teryx zijn ‘Alpine Village’ opgebouwd als uitvalsbasis voor hun Alpine Academy, en in de late donderdagmiddagzon bruide het er van de activiteit. De burgemeester van de stad opende het lange weekend officieel, terwijl een gebruind, pezig publiek in technische outdoor-kleding zich vermaakte bij het hoofdpodium, de demostands van Arc'teryx bezocht en workshops volgde over upcycling via het ‘ReBIRD’-programma. Het evenement vindt dit jaar voor de dertiende keer plaats, opgezet door het Canadese outdoormerk met de ambitieuze missie om ‘Alpine educatie, community en een transformerende ervaring midden in de bergcultuur’ te bieden. Naast filmvertoningen, concerten en lezingen van atleten, vormen de 80 clinics het hart van het programma. Ze bestrijken een breed scala aan bergactiviteiten: van trailrunning, trekking en alpinisme tot klimmen en fotografie. Alles wordt begeleid door ervaren berggidsen, vaak samen met gesponsorde atleten uit het Arc’teryx-team, die hun kennis delen met de deelnemers.
Onze hoofdgids, Stian Hagen, is een soort legende in Chamonix. Dertig jaar geleden arriveerde hij hier vanuit zijn geboorteland Noorwegen als ‘ski bum’ – en hij is nooit meer weggegaan. Hij was de eerste buitenlander die zich hier officieel tot berggids kwalificeerde en heeft sindsdien een diepgaande kennis opgebouwd van de regio, de trails en bergsport in het algemeen. Tijdens de briefing loopt hij met ons de verplichte uitrusting door, huishoudelijke afspraken, en routewijzigingen die hij moest aanbrengen vanwege de actuele omstandigheden in de bergen en de verwachte weersomstandigheden. Morgen sluit onze atleet zich bij ons aan: ultraloper Martin Kern, die twaalfde werd in de UTMB. De rest van de groep is een mix van mannen en vrouwen en voelt internationaal aan, met deelnemers uit onder andere Nederland, Duitsland, Frankrijk, Canada en Zwitserland. De leeftijden variëren van eind tiener tot mijn eigen vijftiger jaren. Na wat vriendelijke kennismakingen verdwijnen we langzaam in de vroege avonddrukte van Chamonix om ieder op tijd onze bedden op te zoeken.
Volg je Runner's World al op Instagram, TikTok, Strava en Facebook?