70-jarige loopt wereldrecord op de marathon
De Amerikaan Gene Dykes loopt met een gemiddelde snelheid van 14,5 km/uur het record van de legendarische Ed Whitlock uit de boeken.
© FOTO: ERIK VAN LEEUWEN (Rotterdam Marathon 2018)

De Amerikaanse Gene Dykes, een 70-jarige gepensioneerde computerprogrammeur, ontdekte pas laat in zijn leven het langeafstandslopen. Afgelopen weekend vestigde hij in de marathon van Jacksonville (Florida) een nieuw wereldrecord in zijn leeftijdscategorie 70+.
Dykes liep 2:54:23 en was daarmee 25 seconden sneller dan het record dat de Canadese geweldenaar Ed Whitlock in 2004 liep. Velen dachten dat de 2:54:48 van Whitlock onaantastbaar was. Tot afgelopen weekend.
Dykes hield op zijn marathon een gemiddelde kilometertijd aan van 4 minuten en 8 seconden. Na zijn race vertelde hij Runner's World dat het buitengewone van zijn prestatie nog niet helemaal tot hem was doorgedrongen.
‘Mijn eerste gedachte aan de finish was dat ik volgend jaar lekker vrijuit kan lopen. De druk was van mijn planning’, zei hij. Hij kan zich nu inschrijven voor de wedstrijden die hij echt leuk vindt - marathons op parkoersen die zich niet lenen voor een snelle tijd, en ultralopen - nu zijn jacht op Whitlock’s magische recordtijd succesvol is beëindigt.
Snel herstellen
‘Ik heb vaak gezegd dat het herstelvermogen mijn grootste talent is’, zei hij in de dagen voorafgaand aan zijn recordpoging in Jacksonville. Hij vertelde ook dat hij al twee keer een dopingtest heeft moeten ondergaan - eenmaal na een baanwedstrijd en ongeveer 18 maanden geleden, toen de dopingtesters onaangekondigd bij hem voor de deur stonden.
Kramp
Dykes liet weten dat hij zich in de eerste kilometers van de Jacksonville-marathon sterk voelde. Halverwege lag hij een halve minuut voor op het recordschema van Whitlock. Maar in het laatste deel van zijn race kreeg hij last van kramp in zijn kuitspieren, waardoor hij de snelheid iets moest laten zakken. ‘Krampen wijzen je er meestal op dat je sneller loopt dan waarvoor je hebt getraind’, zei hij.
Die krampen weerhielden hem er niet van in een recordtijd te finishen en met een big smile de finish te passeren. De voldoening kwam niet zozeer door het feit dat hij de snelste van de wereld was geworden. De smile werd vooral veroorzaakt omdat hij een doel had gesteld en hard had gewerkt om dat te bereiken. ‘Mijn tevredenheid was zo groot omdat ik in staat bleek te doen wat ik van plan was te doen.’
Om zijn indrukwekkende prestatie te vieren, ging Dykes na de race met een aantal hardloopvrienden eropuit voor een uitgebreid diner en een fles Cabernet Sauvignon. Hij wil, voordat hij terugkeert naar zijn woonplaats Bala Cynwyd, een voorstad van Philadelphia, eerst nog een paar dagen golfen.
‘Bij het golfen’, grapte hij, ‘zal ik waarschijnlijk minder succesvol zijn.’
Tekst: Sarah Lorge Butler
Vertaling: Rob Veer