Is het bos echt zo gevaarlijk voor hardlopers?

Een zorgeloos rondje wandelen of hardlopen door het bos lijkt verleden tijd. Door de alarmerende berichten over de jeuk van de harige eikenprocessierups, de ziektes van Lyme door de aanvallende reuzenteek en nare beten van de bloeddorstige draculamier, lijkt een zorgeloos rondje hardlopen verleden tijd. Kan je als hardloper het bos beter vermijden?

Een ommetje door de stad?

In dit artikel van het AD kon je al lezen over de - naar het lijkt - toenemende angst om in Nederland onbezorgd en onvoorbereid een rondje door de natuur te maken. Ook hardlopers krijgen te maken met de nodige nieuwsberichten en alarmeringen over gevaren tijdens een rondje hardlopen door het bos. Je zou bijna een ommetje maken door de stad. Maar even. Is deze angst wel terecht?

Ja, maar...

Helaas is het antwoord deels 'ja'. Immers, door bijvoorbeeld de klimaatverandering en het gebruik van pesticiden komen er steeds meer ongedierten (al dan niet in plagen) voor in het natuurlandschap van Nederland, en zijn de brandharen van de processierups en de ziekte van Lyme door een tekenbeet geen fabeltje.

Maar - daar komt ie - de gevaren worden nogal eens overdreven. De kans dat je slachtoffer wordt van één van - in de inleiding - genoemde gevaren, is kleiner dan dat je gebeten wordt door een hond in het bos. Wel is het zo dat er tegenwoordig te weinig kennis en besef is van de mogelijke gevaren tijdens een rondje banjeren door de bosjes in een korte broek. Op het moment dat mensen vervolgens te horen krijgen dat zij niet alleen zijn in de natuur (maar deze moeten delen met insecten en ziektemakers), dan schrikken ze in eerste instantie. Niet logisch, want deze wetenschap behoort eigenlijk tot de basiskennis en een gezonde manier waarop je de natuur zou moeten zien.

Goed nieuws voor hardlopers

Het goede nieuws uit het artikel van AD is dat de processierups vanzelf weer vervaagd naarmate de vogels in Nederland dit nieuwe feestmaaltje hebben ontdekt en de buikjes er rond aan eten. Wat betreft de processierups en de mogelijke teken, kunnen we simpelweg ons gedrag aanpassen door bijvoorbeeld niet onder die eik te gaan zitten en altijd een tekentang (die weegt echt niks) mee te nemen als je op pad gaat. Tot slot is de grootste troost nog dat het altijd ongezonder is om binnen te blijven door de angst voor een tekenbeet, dan eruit gaan en de kans lopen dat je op het menu staat. Want als je jezelf na een wandeling goed controleert en een eventuele teek gewoon zo snel mogelijk verwijderd, is er niets aan de hand.

Wij trekken nog even onze hardloopschoenen aan voor een rondje bos. En jij?

Lees ook:

Eikenprocessierups grotere plaag voor hardlopers dan ooit
Hoe je een teek veilig kunt verwijderen en hoe je kan voorkomen dat je wordt gebeten

Benieuwd naar het artikel van het AD.nl? Die lees je hier: Wie durft nog zorgeloos door het bos te banjeren

Auteur: Roxanne Steijger

Wil jij twee keer per week de beste looptips, motiverende artikelen en fijne winacties ontvangen? Schrijf je dan nu in voor onze nieuwsbrief!