Dit zijn de mooiste finishstraten

1. De Parade, Venlo

Geen wedstrijd kende de afgelopen tien jaar zo’n stormachtige opmars als de Venloop in Venlo, het ‘stedje van lol en plezeer’. Meer dan 25 duizend deelnemers kent het evenement inmiddels – en al die deelnemers spreken na afloop over de golf van geluid en slingers die je de hele route begeleidt, met de laatste meters op de Parade als apotheose. Nergens word je zo ‘naar de finish geschreeuwd en gezongen’ als daar op de Parade, waar Napoleon ooit zijn soldaten liet paraderen (terwijl hij zelf een andere straat in sloeg). ‘Er is maar één nadeel,’ schrijft Ronald Dielissen, een van de meer dan honderd – vaak lyrische - pleitbezorgers voor de Venloopfinish in deze verkiezing, ‘de Parade zou langer moeten zijn.’

2. De Coolsingel, Rotterdam

Zonder meer de bekendste finishstraat van Nederland, en voor heel velen ook de allermooiste: de Rotterdamse Coolsingel, finishlocatie van zowel de NN Rotterdam Marathon als van de Roparun. Lezer Hanneke van Berkel verwoordde het zo herkenbare Coolsingelgevoel zo: ‘Voor mij hadden die laatste vijfhonderd meter op de Coolsingel eeuwig kunnen duren. Al die uren trainen, in je eentje, in regen en wind, de tijd en moeite die het trainen had gekost, en dan nu al die mensen, evenveel als er uren daarvoor stonden voor de toppers; het was onvergetelijk. Na de finish werd ik omhelsd door mijn broer, die een half uur voor me over de streep was gekomen, en daar stond burgemeester Aboutaleb; hij gaf iedereen een hand. Ik kon nog net stamelen dat hij een fantastische stad had met een geweldige bevolking. Héél langzaam zijn we langs de bananen, AA-drink en medailles de Coolsingel afgelopen; de mooiste meters van mijn hardloopleven.’

Ruim een eeuw was het nog gewoon een singel, overigens. Tussen 1913 en 1922 werd die singel gedempt en ontstond de straat die zo’n klassieke plaats zou veroveren in menig lopershart.

3. Torenstraat, West-Terschelling

Bij de Berenloop op Terschelling rollen ze de laatste meters letterlijk de rode loper voor je uit. En dat maakt indruk op de lopers, die ons ook massaal wezen op de majestueuze Brandaris; de 55 meter hoge vuurtoren van 1594, als finishdecor. ‘Wat een eer,’ schreef Alice Franje, ‘om daar te mogen finishen na veel wind in de duinen en geploeter in het zand.’

4. Olympisch Stadion, Amsterdam

Is een stadion ook een finishstraat? Zo ja, dan mag het Amsterdamse Olympisch Stadion (1928), in 1997 in ere hersteld als finishplaats van de TCS Amsterdam Marathon, natuurlijk niet ontbreken. Als was het maar omdat het deze zomer even het epicentrum van de Europese atletiek zal zijn, als podium van de EK Atletiek 2016.

5. Langstraat, Zoutelande

Wat de finish van de Kustmarathon zo mooi maakt? Liselotte Andriese verwoordt het zo: ‘De Langstraat in Zoutelande, met die hoop zand bij de finish en de smalle, met hekken afgezette straat waar het publiek staat. Ongeveer 500 meter daarvoor loop je nog over de dijk, parallel aan de finish in omgekeerde richting. En dan weet je dat je het gaat halen. Je hoort de omroeper al. Kippenvel, tranen!’ Laurens Jobse houdt het nog korter: ‘Na 42 kilometer langs zee en strand, loop je de laatste 200 meter door een bomvolle straat vol cafés met volle terrassen. Magisch.’

6. Loolaan, Apeldoorn

Begin mei zal de wielerwereld er zijn tenten opslaan voor de finish van de Giro-proloog, maar begin februari zal de brede, statige Loolaan nog gewoon fungeren als de vertrouwde – en veel geroemde - start- en finishlocatie van alle afstanden van de Midwinter Marathon Apeldoorn.

7. Grote Markt, Breda

Op de Grote Markt in Breda vindt niet alleen een wekelijkse markt plaats (en dat al sinds 1321), de Singelloop Breda finisht er ook. Finishers voelen zich er deel van een grootse geschiedenis (net als op de Markt in Maastricht, bij Maastrichts Mooiste en op de Oude markt van Roosendaal bij de Halve Marathon van Roosendaal, maar Breda kreeg net wat meer stemmen) en genieten van het uitzicht op de Grote Kerk.

België

De schouderklop in Flanders fields

(In Flanders Fields marathon)

Het parcours van de In Flanders Fields marathon gaat langs de (met klaprozen begroeide) slagvelden waar honderdduizenden soldaten hun leven lieten in de verschrikkelijke loopgraven van de Eerste Wereldoorlog. Halfweg passeer je de IJzertoren met zijn slogan: nooit meer oorlog. Maar je sportieve oorlog, de strijd met jezelf gaat voort. Lopen in dit oorlogskader geeft je inspanning een extra dimensie. De aankomst is op de markt van Ieper naast de impressionante Lakenhalle, die volledig verwoest was door de oorlog maar nu in zijn gotische glorie hersteld. Belangrijk extraatje: wie finisht, krijgt een persoonlijke schouderklop van organisator André Mingneau. Je voelt je een held.

Het Jubelpark in Brussel

(De Twintig Kilometer door Brussel)

De start van de Twintig Kilometer door Brussel is onder de majestueuze bogen van het Jubelparkmonument. Een kanonschot stuurt de 37 duizend lopers de stad in. Drie kilometer voor de finish start de steilste klim, hier sneuvelen heel wat droomtijden. Nog een kilometer: het klimmen zit erop en je ziet de bogen van het Jubelpark weer. Je denkt: ik ben er. Maar niets is minder waar. Met benen vol melkzuur duurt die kilometer nog héél lang. Het Jubelpark komt maar niet dichter. Was het een fata morgana? Nog honderd meter: je loopt nu tussen de bomen en de bogen zijn even weg. Maar na een laatste spurt zijn ze er weer: je kan jubelen.

Naar het hemelse vocht van de abdij

(De abdijentocht van Averbode naar Tongerlo)

Moet je spiritueel zijn om de race tussen de twee abdijen van Averbode en Tongerlo te lopen? Niet per se. Je kan ook genieten van de groene bossen tussen de twee oorden van stilte en contemplatie. Minder dan een halve kilometer van de streep loop je over de binnenplaats van de abdij van Tongerlo waar monniken in hun lange witte gewaden je lachend staan toe te juichen. Helemaal zalig is het slot, want net na de finish wacht je een bekertje met de door paters gebrouwen bier. Donker of bleek? Beide smaken hemels.

Internationaal

1. De Stad van Kunst en Wetenschap, Valencia

Veel futuristischer dan de Stad van Kunst en Wetenschap (Valencia) wordt het niet. Het fascinerende gebouwencomplex (1998) van architect Santiago Calatrava is zowel de finish- als de startplaats van de Valencia Marathon en dat levert prachtige plaatjes op van lopers op het water naast een soort ruimtestation. Aanrader!

2. Stadion Panathinaiko, Athene

De moeder aller marathons (zie ook pagina 52) finisht waar het allemaal begon: in het Kallimarmaro (officieel: Stadion Panathinaiko), het marmeren stadion van de eerste moderne Olympische Spelen (1896), gebouwd op de fundamenten van het stadion uit 330 v.Chr. waar ooit, in de klassieke oudheid de Panatheense Spelen werden gehouden. Kan het nog mooier? Ja, want dit was ook nog eens het stadion waar Gerard Nijboer in 1983 zegevierend over de finish ging bij zijn EK-marathon.

3. Straße des 17. Juni, Berlijn

Of het helpt weten wij ook niet, maar alleen al bij de mannen werden er zeven wereldmarathonrecords gelopen met de Brandenburger Tor als imposant decor. Wie daar, op die brede boulevard, is gefinisht, vergeet het dan ook nooit meer - al weet je misschien niet eens hoe die straat precies heet. Straße des 17. Juni dus, al heet diezelfde straat verderop nog Unter den Linden. De eerste keer dat de marathonlopers onder de Brandenburger Tor door konden lopen, op 30 september 1990, was voor velen van hen een emotioneel moment. Berlijn was niet langer gescheiden – en dat werd zo bekroond.

Heb je onze documentaire over de Berlijn Marathon en de marathonvoorbereiding van 3 lopers al gezien?