Lopen & leven in tijden van corona

convertedNodesVrijdag 28 februari

De ochtend nadat minister Bruins, live op televisie, de eerste coronabesmetting in Nederland bekend heeft gemaakt, gaat het aprilnummer van Runner’s World naar de drukker. Het is een prachtig magazine geworden, met Erben Wennemars als gasthoofdredacteur. Groot op de cover: Arjen Robben en Erben Wennemars lopen samen de NN Marathon Rotterdam.

Maandag 2 maart

Erben Wennemars belt of hij nog even op de redactie langs zal komen. Hij is onderweg naar De Wereld Draait Door en die studio, op het Westergasterrein in Amsterdam, ligt op steenworp afstand van ons kantoor. Aan de telefoon hebben we het voor het eerst over de kans dat de marathon van Rotterdam wel eens helemaal niet door zou kunnen gaan. We willen er allebei niet aan denken. Voor mij is het de laatste kantoordag voordat ik een een weekje ga trainen in Portugal, met mijn collega Imo. Aan het einde van de dag loop ik nog een laatste rondje over de lege redactie. Ik heb nog geen idee dat dit mijn laatste kantoordag in een héle lange tijd zal zijn.

Vrijdag 5 maart

De trainingen in Portugal gaan fantastisch. Mooi weer, leuk gezelschap. De hoteldirecteur, met wie ik door de jaren heen bevriend ben geraakt, vertelt me trots dat hij voor maart al voor 70 procent vol zit en voor april zelfs rekent op 80 procent. Hij mikt tegenwoordig vooral op atleten. (‘En op wielrenners?,’ vraag ik. ‘Nee, die blijven maar een dag of twee. Hardlopers boeken meteen een week of meer.’) ’s Avonds bij het eten horen we dat de marathon van Rome (29 maart) wordt afgelast en dat de marathons van Jeruzalem (20 maart) en Parijs (5 april) worden verschoven. ‘Rotterdam’ is óók 5 april. Hmm.

Zondag 8 maart

Vandaag staat de pièce de résistance van deze trainingsstage op het programma: 30 kilometer duurloop, met tempoblokken. Het is de één na laatste serieus lange duurloop voor Rotterdam. Dat de NN CPC Loop Den Haag ‘s ochtends gewoon doorgaat, stemt ons allemaal optimistisch. Na afloop van de duurloop zit Imo met ice tea op me te wachten op een terrasje aan het strand. Ik voel me gelukkig en in vorm.

Maandag 9 maart

Corona lijkt heel ver weg hier, maar mijn vrouw Esther appt vanuit Den Bosch dat ze onze oudste met een snotneus thuis heeft gehouden, op advies van de school. Als ik me ’s avonds in het nieuws verdiep, zie ik een opmerkelijke oproep van de Nederlandse premier. ‘Roept Rutte nou net alle Brabanders op om thuis te werken?!’ app ik naar huis. Esther stuurt een stuk terug van Nu.nl: ‘Het kabinet ziet nog geen reden om ingrijpendere maatregelen te nemen, zoals het afgelasten van grote evenementen. Wel worden de inwoners van Noord-Brabant opgeroepen om thuis te werken. Scholen worden echter niet gesloten.’ Imo vertelt dat hij me voor de zekerheid ook heeft ingeschreven voor de marathon van Utrecht, de week ná Rotterdam. Ik weet inmiddels hoe het is als je marathon in rook opgaat. De vorige marathon die ik zou lopen, de Two Rivers Marathon, werd afgelast vanwege de storm Ciara. De marathon daarvóór, de Marathon Rotterdam 2019, liet ik lopen omdat er, een paar uur voordat ik mijn startnummer zou ophalen, borstkanker ontdekt werd bij mijn vrouw.

Dinsdag 10 maart

Tijd om weer naar huis te gaan. In de gate raak ik nog in gesprek met loopster Pauline Claessen, die wel een heel bijzondere reden heeft om weer naar huis te gaan: die vrijdag moet ze doorreizen naar Ethiopië, om daar een paar weken te koken voor een wereldtopper op de marathon, die niets aan het toeval wil overlaten in de voorbereiding op zijn London Marathon. ‘Iedere maand over hardlopen schrijven, gaat dat niet vervelen?’ vragen collega-journalisten me vaak. Het omgekeerde is waar. Er zijn nog zoveel loopverhalen die we ook zouden kunnen brengen. Een half uurtje na dat gesprek gaat er iets mis. Op het moment dat het vliegtuig van de grond moet komen, mindert het toestel plotseling vaart. Een probleem met de deur, zo blijkt. Het toestel moet terug naar de gate, maar we kunnen er wel in blijven zitten. Tijdens de inspectie raak ik in gesprek met mijn buurman. Dat blijkt, stomtoevallig, oud-topatleet Peer van de Ven te zijn, die sinds mei 1980 het uurrecord van mijn oude club Prins Hendrik in zijn bezit heeft: 18.692 meter en 60 centimeter. Peer, die na zijn pensioen naar Santiago de Compostella is gelopen, blijkt het ideale gezelschap voor zo’n onverwachte lange reis. Tussen zijn verhalen door voert hij mij Mariakoekjes –zijn, maar ook míjn favoriete hardloopsnack. Esther ondertussen, appt dat zij (ze is freelance journaliste) door NRC Handelsblad is gevraagd voor ‘een dagboekje in de zaterdagkrant’. Dat haar dagelijks leven in Noord-Brabant nu zelf nieuwswaardig is, heb ik in Portugal nog absoluut niet door.

Donderdag 12 maart

Omdat Brabanders thuis moeten werken, ben ik nog steeds niet op kantoor. Thuis op de bank lees ik dat de Marathon Rotterdam op 5 april niet doorgaat. Mijn ‘gelukkig heb ik Utrecht nog!’ duurt precies één zin, want in zin twee van het persbericht staat dat die marathon ook zal komen te vervallen. Oef. Meteen denk ik ook aan de nieuwe Runner’s World, die pas volgende week op de mat zal verschijnen. Arjen Robben en Erben Wennemars lopen de NN Marathon Rotterdam. Oh ja?

Een tikje aangeslagen kijk ik met vrouw en kinderen naar de persconferentie van premier Rutte. Tot 31 maart worden alle bijeenkomsten van meer dan honderd personen in heel Nederland afgelast, kondigt hij af. Dat betekent dus ook dat de Zandvoort Circuit Run niet doorgaat en de Venloop en de... poeh. Op de site van Runner’s World hebben we inmiddels een permanent blog met afgelastingsnieuws aangemaakt. En iedere avond werken we de internationale marathonkalender bij. ’s Avonds geneer ik me een beetje dat ik inzat over een afgelaste wedstrijd. Er gaan overal ter wereld mensen dood, in ademnood, en niet omringd door hun geliefden.

Zondag 15 maart

Rob Veer – huistrainer van Runner’s World - mailt vanuit Frankrijk:

‘Hey Olivier, ik werk aan een stukje over Corona en hardlopen wilde het op mijn site zetten, maar mijn webmannetje is op vakantie is het iets voor de site van Runner’s World? zo ja, dan kan ik het vanmiddag aanleveren’. Het uitgebreide artikel dat Rob die middag schrijft, met hulp van sportarts Guido Vroemen, verschijnt nog dezelfde dag op onze site en op die van Bicycling en wordt op beide sites het best gelezen artikel aller tijden.

Die avond is er weer een persconferentie, van ministers Bruins en Slob. De scholen en kinderopvangcentra, zo maken zij bekend, gaan morgen niet open en de horeca moet direct de deuren sluiten. ‘De maatregelen blijven in ieder geval van kracht tot en met 6 april.’

Bij onze dochter (7), die het tot nu toe als één groot avontuur leek te ondergaan, zie ik plots de tranen in haar ogen staan. Op 4 april is ze jarig. ‘Heb ik dus geen verjaardagsfeestje op school?’

Maandag 16 maart

De microfoon die ik besteld had - zo’n mooie grote, die Susan Krumins al langer gebruikt om op afstand te podcasten – is aangekomen en dus kunnen Susan en ik, gewoon vanuit huis, ’s ochtends een nieuwe aflevering opnemen van onze podcast Susy Q&A. In de uitzending vertelt Susan over haar dankbaarheidsdagboek: ‘Toen we in Amerika in een beetje een lastige periode zaten, zei de coach: ‘We’re going to practice gratitude.’ Dat betekende dat iedereen een blocnootje naast zijn bed moest neerleggen. En dat je iedere dag drie dingen moest opschrijven waar je dankbaar voor was. Dat deed je iedere dag, een maandlang, en je mocht nooit iets opschrijven dat je al opgeschreven had. Je begint natuurlijk met de grote dingen: Andrew, hardlopen.. Maar op een gegeven moment denk je dat je alles hebt opgeschreven en ga je overdag expres nog eens rondkijken: waar ben ik eigenlijk nog meer dankbaar voor? En dan geniet je daar ook meer van. Ik denk dat mensen zo inzien dat er nog heel veel is om wel dankbaar voor te zijn in deze coronacrisistijd.’

Meteen na de uitzending beginnen luisteraars er op te reageren. Op Instagram gaan ze, net als Susan, met hun eigen dankbaarheidslijstjes aan de slag. Dit is dan ook, besef ik later, bij uitstek een tijd om dankbaar te zijn. Voor die fantastische mensen in de zorg, voor mensen die boodschappen doen voor een ander, voor mensen die anderen bijspijkeren in een video(gesprek)..

’s Avonds houdt premier Rutte een toespraak, live op tv. ‘Samen komen we deze moeilijke periode te boven,’ sluit hij af. ‘Let een beetje op elkaar.’ Als Andre van Duin daarna, bij DWDD, een afscheidslied zingt voor Matthijs van Nieuwkerk, kruip ik heel dicht tegen mijn vrouw aan. Deze dagen: het zijn jaren in een week.

Dinsdag 17 maart

Thuis is het passen en meten, zoals overal in Nederland. Mijn vrouw begint dagelijks om 9.00 uur met het thuisonderwijs van onze dochter. Van 10.30 uur tot 12.00 neem ik het van haar over. De rest van de dag zit ik, zoals de meeste kantoormedewerkers, in videogesprekken met te veel aandacht voor een ieders interieur (‘Stef, even iets anders: steekt er nou een kerstboom door je plafond?’). Tussendoor geniet ik van de thuisvlijt van mijn collega’s. Naast al het reguliere werk neemt collega Mart samen met borderterriër Skip een filmpje op voor Men’s Health: ‘6 oefeningen om thuis met je hond te doen’. Om 20.00 uur klappen we voor de zorg. Voor al die mensen die nu dag en nacht in touw zijn om het coronavirus onder controle te krijgen, maar ook nog voor de mensen die mijn vrouw het afgelopen jaar zo goed (en net op tijd) door haar chemo’s en bestralingen heen hebben geloodsd.

Woensdag 18 maart

Overal komen nieuwe loopinitiatieven op, zoals de CoronaRUN, een virtuele wedstrijd voor het Nationaal Ouderenfonds en de Hardloopbingo, een strippenkaart met opdrachten voor de eenzame loper. De online redactie werkt hard om het allemaal te belichten.

Donderdag 19 maart

Op de dag dat Italië China passeert als het land met de meeste coronadoden (3405), organiseren we de eerste videovergadering met de redacties van Runner’s World, Men’s Health en Bicycling samen. Het is een ingetogen bijeenkomst over dingen als: hebben we alles in huis om de pagina’s vanuit huis naar de drukker te versturen? En wanneer beslissen we over de Tour de France Special van Bicycling?

Zaterdag 21 maart

De afschuwelijke nieuwsberichten volgen elkaar steeds sneller op. Wereldwijd heeft het virus inmiddels tienduizend doden geëist. Omdat iedereen in Nederland en België nu zoveel mogelijk thuis moet blijven, hebben we dertien Nederlandse atleten om een filmpje van hun favoriete thuisoefening gevraagd en brengen we vandaag online een compilatie. Zelf loop ik nog wel buiten, maar zonder veel bezieling. Wel blij om nog even buiten te zijn.

Maandag 23 maart

Met extra belangstelling kijken we als redactie uit naar de persconferentie van vier Nederlandse ministers. Gaat Nederland helemaal op slot, dan zit hardlopen er ook niet meer in en moeten we de inhoud van de nieuwe Runner’s World drastisch omgooien. Na afloop overleggen we in de groepsapp wat we nu precies hebben gehoord. ‘Een frisse neus halen’ en ‘een ommetje maken’ worden genoemd als dingen die nog mogen. Dan mag je ook nog naar buiten om hard te lopen, toch? We gaan ook aan de slag met een gratis e-book, voor alle nieuwe lopers. Want nu alle teamsporters hun trainingen afgelast zien worden, zien we steeds meer lopers om ons heen.

Dinsdag 24 maart

De online redactie zet het prachtige gedicht van Dolf Jansen uit het aprilnummer op Facebook en Instagram. De column, die hij ruim vóór de coronacrisis schreef (naar aanleiding van het Vaporflydebat, wow, wat lijkt dat ook lang geleden) heeft voor veel mensen een bijzondere betekenis gekregen in deze tijd. De laatste regels:

Het gaat om donker, beetje maan
Om ’s avonds laat, maar toch gegaan
De stad die bijna slaapt terwijl jij zweeft
Het gaat om zwoegen (dat komt voor)
Je overwint jezelf, gaat door
Afzet, landing, weten dat je leeft
Het gaat niet om wie de
snelste schoen kan kopen
Het gaat, uiteindelijk, altijd,
alleen om lopen

Woensdag 25 maart

We maken een live-uitzending van Susy Q&A op Instagram. Het is een mooie kans om eens een podcast te maken met heel veel interactie, maar het is ook een tikkie overweldigend. Ik probeer me op het gesprek met Susan te concentreren. En op het script. En op de vragen onderin het beeld.

‘s Avonds stuurt Strava me een berichtje dat iemand het Meest Saaie Stukje Den Bosch van me heeft afgepakt. Althans, het Strava-segment dat zo heet. Dat is precies de prikkel die ik nu wel kan gebruiken. Morgen naar buiten, ik heb weer een doel!

Donderdag 26 maart

Ik heb het Meest Saaie Stukje Den Bosch terug! We schrijven voortdurend dat je je in deze coronatijden niet te veel moet uitputten, maar hier heb ik, tijdens mijn duurloop, toch stiekem best voor aangezet, vijf minuten lang, en het voelt fijn om weer heel even ergens trots op te zijn, al is het volkomen onzinnig.

Vrijdag 27 maart

Collega Sander doet in een opgewekt Bicycling-filmpje voor wat je allemaal thuis op de Tacx kan doen. Werken, lezen, les geven aan je kinderen, koken, proosten, maar ook verven: midden in de video haalt hij tot ons aller ontzetting een bruine kwast over zijn hagelwitte huiskamermuur. ‘Ja, dat was nog wel een dingetje,’ appt hij, ‘maar die muur moest toch een keer geverfd, dus dat hebben we ’s avonds maar afgemaakt.’ De Men’s Health-collega’s plaatsen een oproep voor nieuwe Nederlandse coverhelden: zorgverleners, politieagenten, brandweermannen, vrachtwagenchauffeurs en andere onmisbare strijders. Met Runner’s World introduceren we de hashtag #loopalleenuitliefde.

Trots op hoe iedereen zijn best doet. We voelen ons machteloos in deze tijden van corona, maar als we ook maar voor een klein beetje troost of inspiratie kunnen zorgen, doen we toch nog iets.

Dit artikel komt uit Runner's World mei 2020. Wil je meer van dit soort verhalen lezen? Neem dan een abonnement op Runner's World.