31 x Herkenbare gedachtes tijdens een rondje hardlopen in tijden van corona
'Heerlijk rustig, zo'n rondje in het pa... O, wacht: heel Nederland is nu aan het hardlopen!' - en 30 andere herkenbare gedachtes.
© Getty
Collega Liselotte van Women's Health beschreef haar gedachten tijdens een rondje hardlopen in het Vondelpark. Herkenbaar?
We zijn nu ruim 2 maanden verder sinds de eerste harde coronamaatregelen werden ingezet, de sportscholen hun deuren sloten en Mark Rutte ons gebood zoveel mogelijk thuis te blijven. De gyms zijn nog steeds leeg, maar dat binnenblijven is iets wat we duidelijk niet goed kunnen: parken zijn vol, stranden afgeladen en heel Nederland lijkt te zijn begonnen met hardlopen. Daar vind ik wat van, dus bundelde ik mijn gedachtes tijdens een gemiddeld hardlooprondje ten tijden van corona.
Heel Holland Loopt
Hardlopen: het liefst doe ik het elke dag, 's ochtends én 's avonds. Na jarenlang sporten als moetje te hebben gezien besloot ik vorig jaar dat ik alleen nog maar zou sporten als ik er zin in had. Dat bleek voor mij de denkbeeldige knop die omging: vanaf dat moment was ik verslaafd.
Hardlopen deed ik al jaren en mijn haat-liefdeverhouding met de sport transformeerde tot een grote liefde - zeker in combinatie met andere sporten waardoor ik nog sneller werd en meer uithoudingsvermogen kreeg. Tijdens deze coronacrisis is dat niet anders. Sterker nog: ik ben regelmatig bewust #dankbaar* voor het feit dat ik überhaupt werkende benen heb waardoor ik urenlang langs de Amstel en door de mooiste parken van de stad kan rennen. Vrijheid in optima forma, als je 't mij vraagt.
Nou moet ik bekennen dat mijn meestal juist lege hoofd tijdens mijn hardlooprondjes de afgelopen weken zich meer en meer begint te vullen met... Frustraties? Boze gevoelens? Irritaties? Eigenlijk van alles, want het lijkt wel alsof heel Nederland opeens hardloopt in Amsterdam - zonder ook maar een klein beetje rekening te houden met de huidige coronacrisis en bijbehorende maatregelen.
Omdat ik vast en zeker niet de enige ben besloot ik een lijstje te maken met 31 gedachtes tijdens een van mijn vele hardlooprondjes. Als uitlaatklep, punt van herkenbaarheid voor anderen en als niet-zo-stille-hint. Want lieve mensen, hoe fantastisch ik het ook vind dat we allemaal dezelfde passie te lijken delen en naar buiten willen, je bent niet alleen op de wereld! Dus let alsjeblieft een beetje op elkaar en vooral ook op jezelf. Anderhalve meter afstand houden is écht niet zo moeilijk als dat het soms lijkt.
31 x gedachtes tijdens een rondje hardlopen in tijden van corona
- Heerlijk! even een rondje hardlopen, de benen strekken en nergens anders aan denken dan de muziek uit mijn oordopjes.
- Waar zal ik gaan lopen? Door corona is er niemand op straat in de ochtend en dus kan ik free as a bird de normaliter zo drukke Stadhouderskade bedwingen en het Vondelpark onveilig maken. TOP dit!
- O - wacht: de Stadhouderskade is nog rustig, maar het park wordt steeds drukker. Nou-ja, het is nog maar 06:15 in de ochtend dus hoe druk kan het zijn? Let's go!
- Zó fijn om in deze rust te kunnen lopen. Stap voor stap, ik denk er niet eens bij na... *Verzinkt in gedachten... *
- Hé! Een tegenligger. De tegenligger loopt in het midden van de stoep en ziet mij duidelijk. Die zal zo wel aan de zijkant gaan lopen net als ik doe, zodat we elkaar met gepaste afstand kunnen passeren.
- Huh? Het lijkt wel alsof ze me niet ziet en dwars door mij heen wil lopen. Dan maar met een bocht eromheen over het fietspad. Niet erg - er is toch nauwelijks iemand op straat.
- Zo'n bocht maken kost toch altijd wat energie en haalt je uit je cadans. Jammer, ik liep net zo lekker. Gelukkig is het nog lekker rustig en kan ik voorlopig lekker door blijven lopen.
- YES! Het is zo rustig dat zelfs het stoplicht bij het Leidseplein bijna altijd op groen staat waardoor ik niet hoef te stoppen #voordelenvancorona #winning
- *Betreedt de hoofdingang van het Vondelpark* Ahhh, bomen! De opkomende zon! Asfalt! Vogels! Rust! God, wat houd ik toch van hardlopen in de ochtend.
- Hee, nog een rennende ziel die geniet van z'n ochtendrondje. Gezellog! *Knikt als een blij ei als blijk van erkenning*
- Wat heerlijk - nog meer mensen die genieten van de rust. Met zo weinig mensen op straat is er ruimte genoeg voor iedereen, maar... wacht even - loopt die hardloper nu regelrecht op dat wandelende stel af? Halloe! Je kan niet dwars door hen heen lopen en dat is zéker geen anderhalve meter afstand.
- *Andere hardloper rent vlak langs wandelend stel* Hmm oké, gelukkig is niet iedereen zo, maar dit is wel redelijk aso én onnodig. Whaddup met dat afstand houden van anderen?
- Terug naar mijn eigen rondje. Wat is goede muziek ook fijn! Zo kan je écht ongestoord hardlo... HUH? Raast er nu iemand anders vlak langs mij terwijl het pad een meter of vijf breed is? Ja, dat gebeurde. Dan maar nog rechtser lopen.
- *Horloge geeft aan dat ik over de helft ben* LEKKER BEZIG LIES! Dit nog even volhouden en voor je het weet heb je weer een mooi rondje in the pocket. En dat op zo'n fijn tempo #genieton
- Grappig, deze kant van het park is het zoveel drukker. Best wel veel mensen laten hun honden uit, wandelen, skeeleren, FIETSEN HEEL VAK LANGS MIJ?! Ik snap het niet: er is zóveel ruimte en jij haalt iemand in, niet andersom. Dan houd je toch rekening met elkaar? Nja, blijkbaar niet...
- Oei, ik merk dat ik sneller loop dan een paar andere lopers voor me. Dat wordt bochtjeswerk en slalommen. Het wordt steeds drukker, dus dan maar via het geasfalteerde hoofdpad naar de kleine zandpaadjes en weer terug. Ook weer een leuke uitdaging.
- Aahh, terug naar de rust in m'n hoofd. Stap, stap, stap, stap... Wat is het Vondelpark toch mooi in de ochtend. Zeker als de zon nog maar net op is en de stralen door de bomen schijnen. Ik zou het liefst elke dag hier lopen!
- Jep, ook al ben ik nog niet zo lang van huis: steeds meer mensen betreden het park. Goed om me heen blijven kijken... JA HOOR! Wil je me aanraken? Dat scheelde namelijk niet heel veel en dat lijkt me toch niet helemaal de bedoeling nu...
- Gelukkig komt het einde in zicht. Niet omdat ik klaar ben met hardlopen, maar omdat ik klaar ben met die frustraties. Ik ben eigenlijk helemaal niet zo anal op de regels en snap dat je echt niet al-tijd anderhalve meter afstand kan houden, maar kom op guys. Doe in ieder geval een beetje alsof je moeite doet.
- *Vlak voor de uitgang van het park* O, joh! Ga anders lekker in het midden van het pad stilstaan met je fiets en honden. Echt sú-per handig.
- Hèhè, terug naar de rust van de Stadhouderskade. Wie had ooit durven dromen dat ik dat zou denken?! Je kan normaliter no way een relaxt stukje lopen - zóveel toeristen en fietsers! Geniet er nog maar even van :)
- Boy o boy, het Rijksmuseum ligt er óók weer zo prachtig bij. Wat ben ik bevooroordeeld dat dit onderdeel is van mijn hardlooprondje en buurt *kippenvel loopt over m'n armen *
- Lekker, nog een kleine kilometer en dan ben ik thuis. Hoe zeer ik er ook van geniet, het is toch altijd een fijn gevoel om te weten dat het rondje er weer bijna op zit. Heb je toch maar weer gedaan, Lies!
- Yes, ook hier weer groen! Uhhhhh HALLO MENEER DE FIETSER DIE NAAR RECHTS GAAT EN MIJ BIJNA VAN MIJN SOKKEN RIJDT?! Het lijkt wel alsof steeds meer mensen minder op hun omgeving letten. Zal wel iets met die rust te maken hebben?
- Oké, nog even de Stadhouderskade afrennen, het hoekje om bij de Van Wou en dan zit je op een rond getal**. Pak die laatste meters om te versnellen zodat je je gemiddelde pace nog iets naar beneden kan trekken.
- Waarom zijn de laatste meters soms ZO zwaar? Dat hele rondje kostte me nauwelijks moeite, maar nu opeens wel?! Ik. Heb. Geen. Zin. Meer.
- Nog heel even Lies, je bent er bijna! Niet opgeven!
- Oké, de bocht is in zicht. Alvast door de ramen van de winkel op de hoek kijken of je mogelijke tegenliggers ziet aankomen. Niemand? Oké, scheur die hoek om!
- Lekker: niemand te zien, dus nog even sprinten en dan ben je er!
- *Horloge piept en trilt voor zoveelste afgeronde kilometer*
- WOOHOO! Wat voelt dat toch magisch! Hoe kort of lang een rondje ook is, hoe druk of rustig de straten en paden ook zijn, en hoe leeg of vol mijn hoofd ook is: de high na afloop is reden genoeg om elke dag te willen lopen.
* Ik hoop dat deze toelichting overbodig is, maar de #'s zijn wellicht een tikje sarcastisch bedoeld.
** Ben ik de enige die al-tijd een rond getal in Strava wil zien?