5 hardloopadviezen van olympisch atleet Alexi Pappas
Tips over looptechniek, wedstrijdzenuwen en strategieën van een toploper.
Als je haar niet kent om haar hardloopprestaties, dan wel om haar opvallende kledingstijl of haar gekke bekken: we hebben het over de Grieks-Amerikaanse hardloper Alexi Pappas.
Pappas is een lange-afstandloopster die zich nu richt op marathons, het schrijven, regisseren van - en spelen in - films die een kijkje geven in het leven van een topsporter.
Maar ze werd bekend door het verbreken van meerdere Amerikaanse records op de 10 kilometer, podiumplekken te veroveren op wereldkampioenschappen en strakke tijden neer te zetten op de Olympische Spelen in Rio. Onze collega's van Women's Health hadden even contact met haar, lang genoeg om een paar wijze lessen van Pappas met je te delen.
Wat is volgens jou de beste manier om aan je looptechniek te werken?
‘Je hardlooptechniek verbeteren doe je gek genoeg nauwelijks tijdens het lopen, maar tijdens routines daaromheen. Denk aan loopscholing-oefeningen zoals tripping, skipping en kaatsen om je knie-inzet en reactiviteit van de voet te verbeteren, of aan horde-oefeningen voor je heupmobiliteit. Uiteindelijk wordt je looptechniek dan vanzelf efficiënter.’
Dat ziet er bijvoorbeeld zo uit:
Heb je last van wedstrijdzenuwen, en wat doe je om ervan af te komen?
‘Ik ben altijd nerveus, zelfs als ik een training ga doen! Maar dat is niet erg: nerves mean you care. Eigenlijk doe ik ook niet m’n best om van ze af te komen, ik omarm ze als een teken dat ik hetgeen waar ik mee bezig ben, belangrijk vind. Als ik er last van heb, herinner ik mezelf eraan dat ik nerveus ben over hoe de omstandigheden zullen zijn tijdens de race: de externe factoren. Zo haal ik de aandacht weg van m’n eigen prestatie en ga ik niet aan mezelf twijfelen.’
Welke strategieën hanteer je tijdens het lopen van een wedstrijd?
‘Waar ik vaak gebruik van maak is visualisatie: tijdens een zware training probeer ik dan voor me te zien hoe ik door een pittig moment heen duw tijdens de wedstrijd. Als dat moment zich aandient tijdens de wedstrijd, denk ik alleen maar ‘stay’. Dat helpt me psychologisch gezien om het tempo vast te houden, omdat het als een eenvoudigere en positievere boodschap klinkt dan ‘niet vertragen’ of ‘blijf aanzetten’. Het geeft me vertrouwen: je hebt het juiste tempo al te pakken, je hoeft het alleen nog vol te houden. Je erin vastbijten.’
'Een andere veelgebruikte mentale strategie is om me voor te stellen dat iedereen om me heen mijn teammate is. Mijn concurrenten, een vogel die voorbij vliegt, de wind, het publiek: ik stel me voor dat ze allemaal voor me duimen en willen dat ik win. Hardlopen is net zozeer een mentale als een fysieke strijd en ik denk dat je eerder je doel zult behalen als je je omgevingsfactoren omarmt.’
Als je advies kon geven aan je jongere zelf, wat zou dat dan zijn?
‘I would tell her to remember: be as kind to yourself as you are hard on herself.’