Hoe zwaar is het programma van Sifan Hassan daadwerkelijk?

Sifan Hassan gaat deze Spelen de 5000, de 10.000 en de marathon lopen. Een monsterlijk zwaar programma. Vooral de combinatie 10.000 en marathon is ongekend zwaar omdat er slechts 35 uur tussen die twee races zit. Hoe zwaar is het om anderhalve dag na 10 kilometer voluit alweer te moeten racen? En kun je dan eigenlijk al wel weer presteren? Digital editor (tot voor kort stagiair) Bram nam de proef op de som en probeerde het uit.

Het monsterlijke programma van Sifan

Toen Sifan Hassan haar afstanden voor deze Spelen bekend maakte en we naar het olympisch atletiekprogramma keken zagen we al snel waar de uitdaging lag: het combineren van de 10.000 meter met de marathon. De combinatie 5000 en 10.000 zou het probleem niet moeten zijn voor haar. Vanavond loopt ze de finale van de 5000 meter en daarna komt ze pas weer op vrijdagavond in actie op de 10.000 meter, voldoende tijd om te herstellen dus. Daarna wordt het een race tegen de klok. De 10.000 meter race begint vrijdag om 20.55 uur en naar alle waarschijnlijkheid is ze dus voor half 10 klaar met lopen. Dat betekent nog 34.5 uur tot de volgende race. De eerste uren herstel zullen waarschijnlijk worden verstoord door plichtplegingen als een rondje langs de mixed-zone, dopingcontrole en (hopelijk) een huldiging als medaillewinnares.

Het experiment

Hoe ga je in hemelsnaam voldoende herstellen van een 10.000 meter binnen anderhalve dag? Voor zover wij ons konden heugen was dit nog nooit vertoond, dus probeerden we het zelf maar eens. Nou wilde het toeval dat ik donderdag meteen de mogelijkheid had om het uit te zoeken. Ik had die avond namelijk de Polderloop in De Kwakel op het programma staan. Een hardloopwedstrijd over 10 kilometer die om 8 uur 's avonds begon. Ik liep er een prima wedstrijd (39:16, vijf seconden boven m'n PR) en op de terugweg kwam het idee op om een beetje in de huid van Sifan Hassan te kruipen en uit te zoeken hoe zwaar het nou is om binnen anderhalve dag alweer een wedstrijdinspanning te doen. Ik had zaterdagochtend nog niks te doen dus ik besloot die ochtend mee te doen aan mijn lokale Parkrun, een wedstrijdje van 5 kilometer. Om de inspanning wat zwaarder te maken besloot ik ook de heen- en terug weg van ieder 4 kilometer hardlopend af te leggen.

De insteek van het experiment

Ik probeer mij als ambitieuze amateur zeer zeker niet te vergelijken met één van de beste atleten die ons land ooit gekend heeft, laat staan dat ik een Parkrun durf te vergelijken met de olympische marathon. De insteek van het artikel is dan ook vooral om te kijken in hoeverre je voldoende herstelt van een 10 kilometer inspanning binnen anderhalve dag om opnieuw een inspanning op wedstrijdintensiteit te doen.

Het herstel

Zo stond ik zaterdagochtend half 9, minder dan 36 uur sinds mijn laatste zware inspanning alweer buiten op mijn hardloopschoenen, klaar om mezelf alweer binnenstebuiten te trekken. In de tussentijd had ik twee nachten prima geslapen en heb ik prima gegeten. Op vrijdag werkte ik thuis en ben ik in de middag even gaan zwemmen en langs de supermarkt gegaan. Verder heb ik m'n kuiten een keer losgemaakt op de foamroller en wat rekoefeningen gedaan voor rug en benen. Gemiddeld trainde ik de voorbije 12 weken gemiddeld 6.5 uur per week met een uitschieter in de week voor dit experiment van 11.5 uur. Wel moet opgemerkt worden dat ik ook train voor triathlons en daardoor een 2 uur per week train in het zwembad en vooral veel uren maak op de fiets. Hardlopend train ik niet veel meer dan 30 kilometer per week. Het is dan ook aannemelijk dat Sifan een stuk beter in staat is sneller te herstellen van haar 10.000 op de baan, dan ik van mijn 10 kilometer in de polder. Ook zal zij natuurlijk veel en veel beter een marathon aankunnen.

De wedstrijd

Genoeg ingedekt, door naar de wedstrijd. Het inlopen ging best prima. De benen voelden wat stroef, maar het kostte me weinig moeite om een lekker tempo van rond de 12 per uur te vinden. Wel merkte ik al snel dat mijn hartslag de hoogte in schoot. Ik voelde me echter best prima. Om de benen echt goed wakker te krijgen deed ik twee korte versnellingen en ik kon eraan beginnen. Het begin van de wedstrijd ging goed. Gevoed door de adrenaline van een wedstrijd starten (ja, zelfs bij een Parkrun met enkele tientallen deelnemers en een handvol publiek) liep ik in een flink tempo weg. Ik liep redelijk mee in de kop van de wedstrijd en nam de vierde plek in. Alleen dat idee zorgde er al voor dat ik een flink tempo kon volhouden van rond de 3.40 per kilometer. Het enige wat me opviel was dat m'n hartslag laag bleef, toen ik het bandje echter een standje strakker zette (note to self: het wordt echt tijd voor een borstband), schoot die echter al snel richting de 200 slagen per minuut. Ondanks dat bleef ik prima lopen. Op 3 kilometer werd ik even ingehaald en lag ik vijfde in de wedstrijd, maar al snel vond ik nog een beetje energie en snelde ik langs twee lopers om de derde stek in te nemen. Uiteindelijk liep ik in de laatste kilometer zelfs nog in op de nummer twee, maar die bleek te ver weg. Eindtijd: 18:40, een officieel PR. Op mijn Strava staan snellere 5 kilometers, maar die waren gelopen in langere wedstrijden, dus die tellen we niet.

Wat zegt dit over Sifan's kansen

Een marathon is natuurlijk een heel ander paar mouwen dan een 5 kilometer. Een zinnige vergelijking is dan ook moeilijk te trekken. Toch kunnen we in ieder geval concluderen dat presteren binnen zo korte tijd na een 10 kilometer prima mogelijk is. Daarbij spreken verschillende factoren in het voordeel van Sifan: waarschijnlijk heeft zij zo'n 10 minuten minder nodig voor haar 10.000 meter waardoor ze minder (fysieke) vermoeidheid opbouwt, daarbij heeft zij een compleet team om zich heen om haar herstel te optimaliseren en ten slotte is zij natuurlijk een veel betere en veel beter getrainde atleet. Nu ik aan den lijve heb mogen ondervinden hoe het is om binnen anderhalve dag alweer te moeten presteren, heb ik er in ieder geval alle vertrouwen in dat Sifan Hassan een medaille kan pakken op de marathon! En mocht deze voorspelling totaal verkeerd uitpakken, die derde plek op Parkrun Kagerzoom #155 pakt geen mens mij meer af!

Volg je Runner's World al op Instagram en Facebook?