Barkley Marathons ten einde. Het parcours wint. Niemand finisht

Het parcours vecht terug. Waar twee jaar op rij de deelnemers wonnen bij Barkley Marathons, was dit jaar het parcours sterker dan ooit. Al na 24 van de 60 uur was duidelijk dat niemand dit jaar Barkley Marathons zou uitlopen. Uiteindelijk kwam slechts één loper tot een fun run.

Lees hier alles over de spelregels, geschiedenis en het parcours van Barkley Marathons.

Zwaarder dan ooit?

Barkley Marathons kent geen winnaars. Of je loopt hem uit, of je geeft je over en dan heeft het parcours gewonnen. Om te finishen moet je de 'five loops of death' steeds voor de volgende cut-off, die elke 12 uur is, voltooien. Slechts 7 van de 40 lopers slaagden daarin in de eerste ronde, waar dat er 20 waren in 2024 en zelfs 30 in 2023.

Het lag in lijn der verwachting dat dit jaar zwaar zou worden. Normaal loopt slechts een enkeling hem uit. Het record stond op drie finishers (2012 en 2023), maar vorig jaar liepen maar liefst 5 atleten hem uit. Een van hem was de eerste vrouw ooit, Jasmin Paris, terwijl de organisatie altijd had beweerd dat het parcours te zwaar was om te voltooien voor een vrouw.

Extra heuvels en lastig navigeren

Lazarus Lake - de bedenker, parcoursbouwer en sportief directeur van de Barkley - probeert ieder jaar een parcours te bouwen dat alleen met de grootst mogelijke menselijke inspanning te voltooien is. Na 8 finishes in 2 jaar tijd kon je verwachten dat het parcours een stukje zwaarder zou worden, maar dit was zelfs voor Barkley-standaarden zwaar.

Waar dat aan lag? De verhalen van de deelnemers zelf zullen de komende dagen binnenstromen, maar er gaan geruchten over (nog) een extra klim en extra lastig navigeren. Veel lopers wisten de weg naar de boeken (checkpoints bij Barkley) niet te vinden en zonder bladzijde uit het boek kan je niet verder.

Lopers kwamen terug uit alle richtingen en zelden uit de goede. Zelfs na meer dan 24 uur kwamen nog lopers terug van het eerste rondje van zo'n 32 kilometer waar je 12 uur over mag doen. Het moet bizar zwaar zijn geweest.

Slechts vier lopers op ronde 3

Van de 7 lopers die aan ronde 2 begonnen wist uiteindelijk geen van hen binnen de 24 uur binnen te komen. Ze mochten nog wel starten voor het cynische predikaat fun run. Een fun run is het voltooien van drie rondes binnen 40 uur. Vier van hen kwamen op tijd door om nog te proberen een fun run te behalen, maar één kwam al snel terug. De overgebleven lopers - Tomokazu Ihara, John Kelly en Maxime Gauduin - hadden nog ruim 14 uur om een derde ronde te voltooien, maar een groot deel van die ronde moest wel in het donker.

Tijdens de nacht kwamen er berichten door dat het weer verslechterde in Frozen Head State Park. Flinke regen en windvlagen van 80 kilometer per uur trokken over het parcours. Vorig jaar voltooiden twaalf lopers de fun run en eigenlijk lukte dat ieder jaar wel iemand. Alleen in 2006 redde niemand het om binnen 40 uur drie rondes te voltooien.

Harde wind en regen maken de Barkley compleet

Om de miserie voor de lopers compleet te maken sloeg in de laatste nacht het weer om. Waar het steeds rond de 20 graden en zonnig was, maakte dat mooie weer nu plaats voor regen en flinke windstoten. Alsof het parcours van zichzelf nog niet zwaar genoeg was.

Uiteindelijk bewees drievoudig winnaar John Kelly dat hij één van de sterkste lopers ter wereld is op dit terrein. Met nog een kleine tien minuten op de klok haalde hij voor de zevende keer een fun run. Het komt niet vaak voor dat slechts één loper de fun run voltooit. De laatste keer was in 2018. Toen begonnen er 5 lopers aan de derde ronde en wist alleen Gary Robbins de fun run te voltooien. Het is tot nu toe één keer voor gekomen dat niemand de fun run voltooide. Dat was in 2006.

Al met al kunnen we terugkijken op een relatief korte Barkley. Normaal gesproken zou het nog zo'n 20 uur langer duren, maar het parcours was dit jaar oppermachtig. Wil je nou wat gedetailleerder terugkijken. We hielden deze Barkley ook een liveblog bij. Lees het hier.

Volg je Runner's World al op Instagram en Facebook?